مشاهدات میدانی از سطح شهر نشان می‌دهد که گروه صنعتی انتخاب از روز سه‌شنبه و پس از زیر ذره‌بین قرار گرفتن نام دوو، تا اطلاع ثانوی جمع‌آوری تبلیغات دوو و استفاده از آگهی‌های اسنوا را در دستور کار قرار داده تا شاید بدین شکل آب‌ها از آسیاب بیفتد.
به گزارش پارسینه ، مشاهدات میدانی از سطح شهر نشان می‌دهد که گروه صنعتی انتخاب از روز سه‌شنبه و پس از زیر ذره‌بین قرار گرفتن نام دوو، تا اطلاع ثانوی جمع‌آوری تبلیغات دوو و استفاده از آگهی‌های اسنوا را در دستور کار قرار داده تا شاید بدین شکل آب‌ها از آسیاب بیفتد.
شتابزدگی برای بولدکردن «دوو»
پس از درخواست رسانه‌ها از وزارت صمت برای ورود به این ماجرا و تعیین تکلیف فعالیت دوو در ایران، از میانۀ هفته جاری گروه صنعتی انتخاب در حال جمع‌آوری تبلیغات دوو از سطح شهر و استفاده از آگهی‌های برند اسنوا به جای آن است.
به نظر می‌رسد مدیران این شرکت در اجرای استراتژی تبلیغاتی خود برای برندسازی دوو بسیار شتابزده عمل کردند و حالا مجبور به تغییر برنامه خود شده‌اند.
البته مشخص است تا زمانی که مسئولان اجرایی و قضائی به ماجرای تولید دوو در ایران و عرضه آن به بازار ورود پیدا نکنند، سایر تولیدکنندگان به‌جای ال. جی و سامسونگ باید نگران قدرت‌گیری و انحصارطلبی دوو باشند.
چراکه مطمئناً به‌محض اینکه آب‌ها از آسیاب بیفتند تبلیغات گسترده دوو از سرگرفته خواهد شد. در نتیجه آنکه به نظر می‌رسد تمام قوانین در صنعت لوازم خانگی به سیب ممنوعه‌ای تبدیل شده‌اند که تنها گروه صنعتی انتخاب حق چیدن آن را دارد.
محصولات دوو ساخت کدام کشور است؟
«محصولات دوو ساخت کدام کشور است؟»؛ پاسخ شما به این پرسش چیست؟ قطعاً بسیاری از شهروندانی که در جریان ورشکستگی و انتقال امتیاز این برند به شرکت وینیا قرار نگرفته‌اند، همچنان بر این تصورند محصولاتی که با نشان دوو در بازار عرضه می‌شود را کره جنوبی روانه بازار می‌کند.
بی‌توجهی رسانه‌ها به اطلاع‌رسانی در این زمینه کافی بود تا گروه صنعتی انتخاب خود را مالک برند دوو معرفی کند و در تبلیغات (Advertising) سراسری نیز از کره‌ای‌بودن این محصولات نگذرد.
اما گذشته از اینکه اکنون دوو در خط تولید کدام شرکت تولید می‌شود و اصلاً وجود خارجی دارد یا خیر، باید این پرسش را مطرح کرد که چرا پس از دستور مقام معظم رهبری مبنی بر تمدید ممنوعیت لوازم خانگی به کشور، گروه صنعتی انتخاب تمرکز خود را روی تبلیغ برند دوو گذاشت؟
این در حالی است که انتظار می‌رفت پس از قطعیت ممنوعیت واردات، این تولیدکننده استراتژی جدیدی برای برجسته‌کردن همان برند اسنوا و یکه‌تازی آن در پیش بگیرد.
اما با توجه به تاریخچه‌ای که شرکت دوو در کره‌جنوبی دارد، به نظر می‌رسد «انتخاب» فرصت را غنیمت شمرده تا با خالی‌شدن بازار از برند‌های خارجی، مصرف‌کنندگان را به سمت تنها برند کره‌ای‌نما، اما جعلی بازار سوق دهد.
البته این اقدام و بی‌تفاوتی وزارت صمت نسبت به چرایی و نوع فعالیت دوو در ایران مورد انتقاد تعدادی از رسانه‌ها از جمله «تصلا» قرار گرفت که پس از انتشار این گزارش‌ها، مشاهدات میدانی از سطح شهر نشان می‌دهد که گروه صنعتی انتخاب از روز سه‌شنبه و پس از زیر ذره‌بین قرار گرفتن نام دوو، تا اطلاع ثانوی جمع‌آوری تبلیغات دوو و استفاده از آگهی‌های اسنوا را در دستور کار قرار داده تا شاید بدین شکل آب‌ها از آسیاب بیفتد.
جهش استراتژی تبلیغاتی؛ از اسنوا تا دوو
نگاهی گذرا به سیاست‌ها و استراتژی تبلیغاتی گروه صنعتی انتخاب در مدت اخیر نشان می‌دهد که پیش از تمدید ممنوعیت واردات لوازم خانگی به کشور تمرکز این تولیدکننده بر برندسازی اسنوا معطوف بود؛ گویا در زمانی که زمزمه‌های بازگشت ال. جی و سامسونگ به ایران یا ترخیص محموله‌های بوش از گمرک به گوش می‌رسید، ترجیح مدیران گروه صنعتی انتخاب این بود که نامی از دوو به میان نیاورند تا مبادا به تصور کره‌ای‌بودن آن، راه برای بازگشت سایر برند‌های خارجی، به‌ویژه کره‌ای باز شود.
اما پس از آسودگی خاطرشان از حذف رقبای کره‌ای، در تبلیغاتشان دیگر اشاره چندانی به اسنوا ندارند و سطح شهر را مملو از تبلیغات دوو کرده‌اند.
مشخصاً امروزه بسیاری از مصرف‌کنندگان به تصور کره‌ای‌بودن محصولات دوو، آن را انتخاب بهتری نسبت به سایر محصولات می‌دانند. گرچه قرار بود با حمایت همه‌جانبه از تولیدکنندگان داخلی، در نهایت مصرف‌کنندگان هم از این ماجرا منتفع شوند، اما طی دو سال اخیر قیمت بسیاری از محصولات لوازم خانگی حداقل سه تا چهار برابر افزایش یافته است.
در شرایطی که کره جنوبی مدت‌هاست به ابرقدرت صنعت لوازم خانگی تبدیل شده و مسئولان ایرانی نیز توجهی به برندسازی و فرهنگ‌سازی دقیق در راستای خرید کالای ایرانی نشان نداده‌اند، طبیعی است که در شرایط فعلی مصرف‌کنندۀ ایرانی دوو را بهترین انتخاب خود بداند.
زیرا بسیاری به این موضوع می‌اندیشند زمانی که به سامسونگ، ال. جی، بوش و … دسترسی ندارند، پس بهتر است فعلاً تنها خارجی موجود در بازار، یعنی دوو را به چیدمان منزل خود اضافه کنند.
پایان نگرانی‌های انتخاب برای مانور روی «دوو»
به‌رغم اینکه بسیاری از دست‌اندرکاران این صنعت، شباهتی بین دو صنعت لوازم خانگی و خودروسازی قائل نیستند، اما این دقیقاً همان سناریویی است که طی دهه اخیر در خودروسازی کشور شاهد آن بودیم. ممنوعیت واردات، اخراج رقبای خارجی، برگزاری جشن خودکفایی به‌رغم وابستگی به قطعات و مواد اولیه چینی و در نهایت انحصار.
حتی می‌توان گفت که تعدادی از تولیدکنندگان پا را فراتر گذاشته و رسماٌ خواستار چنین انحصاری شده‌اند. چه بسا روزی فرا رسد که شباهت به خودروسازان به رؤیای تولیدکنندگان لوازم خانگی تبدیل شود.
چنان‌که مدیران ایران‌خودرو و سایپا بار‌ها به وابستگی ارزی و خارجی خود اذعان داشته‌اند، اما تولیدکنندگانی در حوزه لوازم خانگی فعالیت دارند که گاه ۱۰۰ درصد کالایی را با قطعات خارجیِ عمدتاً چینی به‌عنوان محصول ایرانی به بازار عرضه می‌کنند و گاه برای فروش بیشتر یا به عبارت بهتر، سودجویی، از عناوین برند‌هایی استفاده می‌کنند که اغلبِ مصرف‌کنندگان آن را به اسم کالای کره‌ای می‌شناسند.
«دوو» معروف‌ترین این برندهاست که همچنان تحت لیسانس گروه صنعتی انتخاب تولید می‌شود. گرچه این تولیدکننده طی این سال‌ها بیشتر تمرکز تبلیغاتی خود را بر معرفی و برندسازی اسنوا گذاشته بود، اما پس از تأکید مقام معظم رهبری بر تمدید ممنوعیت واردات لوازم خانگی، به‌ناگاه سرتاسر شهر را تبلیغات دوو فراگرفت.
طوری‌که در طول دو ماه اخیر کمتر بزرگراه و خیابان اصلی شهری را می‌توان یافت که عاری از تبلیغات این برند باشد. این اتفاق نشان می‌دهد که گویا پس از صدور این حکم حکومتی، نگرانی انتخاب از ورود مجدد سامسونگ و ال. جی به بازار ایران برطرف شده است.
عرضه محصول بدون وجاهت قانونی
تمام این اتفاقات در شرایطی رخ می‌دهد که امروز دیگر برندی به نام دوو در جهان فعالیت ندارد و آنچه در بازار ایران عرضه می‌شود نه‌تن‌ها کره‌ای نیست، بلکه از لحاظ برندینگ نیز وجاهت قانونی ندارد.
بی‌توجهی وزارت صمت و قوه قضائیه به عرضه این محصولات باعث شده تا امروز تولیدکنندگان آن به هدف نهایی خود برسند. قطعاً گروه صنعتی انتخاب و مدیران بازاریابی آن بهتر از هر فرد و گروه دیگری نسبت به فرهنگ عمومی جامعه مطلع هستند و تلاشی هم برای آگاه‌سازی مردم برای اینکه برند دوو در کره جنوبی تولید نمی‌شود ندارند.
به نظر می‌رسد آن‌ها بدون توجه به اینکه ممنوعیت واردات شامل تمام برند‌های کره‌ای می‌شود، حتی از این موضوع که مصرف‌کنندگان، دوو را کره‌ای می‌دانند به نفع خود سود می‌برند.
دل‌دادگیِ اصلی‌ترین مخالف واردات به برند کره‌ای!
قرار گرفتن گروه لوازم خانگی در فهرست کالا‌های مشمول ممنوعیت واردات به بهانۀ محدودیت‌های ارزی و سپس خروج دو شرکت بزرگ ال. جی و سامسونگ از خاک ایران که سهم عمده‌ای از این بازار داشتند، باعث شد تا فضای کار برای تولیدکنندگان ایرانی بیش از گذشته باز شود و فعالیت آن‌ها بدون رقیب خارجی ادامه پیدا کند.
حضور بیش از ۲۵۰ تولیدکنندۀ رسمی در این صنعت امید‌ها را برای شکوفایی آن و بازگشت به دوران طلایی این حوزه که با فعالیت شرکت‌هایی نظیر ارج، آزمایش و … همراه بود، احیا کرد؛ اما چندی نگذشت که تحرکات تعدادی از فعالان این حوزه نشان داد اقتصاد ایران این قابلیت را دارد که از صنعتی با وجود بیش از ۲۵۰ رقیب، بازاری انحصاری به وجود آورد.
البته یک اقتصاد ذاتاً چنین پتانسیلی ندارد، بلکه تصمیماتی که از دل وزارت صمت و بانک مرکزی بیرون می‌آید منجر به شکل گیری تافته‌های جدابافته در صنعت لوازم خانگی ایران شده است.
از اعطای ۴۰ درصد از یارانه ارزی ۱۵۰۰ میلیارد دلاری صنعت لوازم خانگی به گروه صنعتی انتخاب گرفته تا واگذاری بیلبورد‌های اصلی سطح شهر برای تبلیغات شرکت‌هایی خاص ازجمله اقداماتی هستند که این صنعت را طی چند سال اخیر به سمت انحصارگرایی سوق داده‌اند.
حتی گاه برنامه‌های صداوسیما که با نام مستند پخش می‌شوند، بیشتر رنگ و لعاب رپورتاژ آگهی برای همین انحصارطلبان را دارند که ازجمله آن‌ها می‌توان به مستند «ساید بای ساید» اشاره کرد که برای اولین بار ۲۴ فروردین سال جاری روی آنتن شبکه یک سیما رفت و چندین بار از شبکه‌های دیگر بازپخش شد؛ برنامه‌ای که برای اثبات برتری لوازم خانگی ایرانی نسبت به ال. جی و سامسونگ از سریال‌های کره‌ای و مسابقات فوتبال میان دو کشور هم نگذشت و با دوختن زمین و آسمان به یکدیگر تلاش خود برای بدنام‌کردن برند‌های کره‌ای را به نمایش درآورد.
در این میان حتی تولیدکنندگان داخلی هم از گزند اتهامات در امان نماندند؛ این همان اتفاقی بود که بیش از هر مسئله دیگری این مستند را به یک رپورتاژ آگهی برای تولیدکنندگانی ازجمله گروه صنعتی انتخاب شبیه می‌ساخت.
گرچه مالک این شرکت حضور پررنگی در این برنامه ۴۶ دقیقه‌ای داشت و در تحلیل‌های خود برند‌های کره‌ای را مانع توسعه برند‌های ایرانی می‌دانست، اما گذشت زمان و مانور تبلیغاتی انتخاب روی برند دوو ثابت می‌کند که اصلی‌ترین مخالف فعالیت کره‌ای‌ها در ایران خود دل در گروِ کره‌ای‌ها دارد.
تمرکز اخیر این شرکت بر تبلیغات گسترده دوو نشان می‌دهد که تمام آن مستند‌های پخش‌شده و نامه‌نگاری‌های صورت‌گرفته نه از سر دلسوزی برای تولید و یا حمایت از مصرف‌کننده داخلی، بلکه برای تثبیت یک انحصار برای چند شرکت خاص در بازار لوازم خانگی صورت می‌گرفت.
دیدگاهتان را بنویسید