تصویر روز: عضو انجمن نوردکاران فولادی ایران گفت: مهمترین معضل واحدهای نوردکاری فولاد به عنوان واحدهای پایین‌دستی زنجیره فولاد، نرخگذاری‌های دستوری است.
به گزارش تصویر روز به نقل از ایرنا «بهمن قاسمی» در جمع خبرنگاران افزود: در حالی که شمش بیلت فولاد به عنوان ماده اولیه تولید محصولات نوردی، فقط 12 درصد هزینه دارد تا به نقطه سر به سر برسد، اما بورس کالا اجازه می‌دهد تا قیمت مواد اولیه همراه با هشت درصد اضافه (یعنی چهار درصد زیر قیمت تمام شده) به عنوان قیمت نهایی محصولات ما در نظر گرفته شود.
این مقام صنفی ادامه‌داد: در حالی که فولادسازانی نظیر فولاد مبارکه اصفهان در هر کیلوگرم محصول نهایی خود بیش از 150 درصد سود می‌کنند، یا این سود برای محصولات فولاد خوزستان 85 درصد است، اما قیمت محصولات نهایی نوردکاران با چهار درصد زیان به رسمیت شناخته می‌شود؛ در این زمینه بورس کالا نیز به تنهایی نمی‌تواند کاری انجام دهد.
وی گفت: پیگیری‌های ما در این زمینه از طریق انجمن فولاد هم تاکنون به نتیجه ای نرسیده است.
قاسمی توضیح‌داد: شرکتی فولاد مبارکه اصفهان محصولی را که برایش هفت هزار و 200 تومان تمام می‌شود را با بیش از 150 درصد سود 18 هزار و 300 تومان به فروش می‌رساند و واسطه‌ها نیز همان محصول را با بیش از 30 درصد سود به بالای 25 هزار تومان به مصرف‌کننده می‌دهند.
وی اضافه‌کرد: شرکت فولاد خوزستان نیز شمش و اسلب تولیدی خود را با بیش از 85 درصد سود آن هم به صورت قطره‌چکانی به بازار می‌دهد.
عضو انجمن نوردکاران فولادی اظهار داشت: همه اینها در حالی است که هزینه حمل 350 تومان، هزینه گاز، برق و آب 300 تومان، هزینه پرسنلی 300 تومان، هزینه بهره وام بانکی 300 تومان و هزینه اکسید و ضایعات چهار درصد معادل 600 تومان تمام می‌شود که در مجموع یک‌هزار و 760 تومان و به عبارتی 12 درصد هزینه است، آن هم بدون در نظر گرفتن استهلاک، سود تولیدکننده و مالیات.
وی خواستار آن شد تا بورس کالا به این موارد نوردکاران توجه کرده و سود مورد تایید را برای این قشر استعلام کند، همچنین با توجه به مضیقه عمومی مالی نوردکاران تا حد ممکن از شرکت‌های فولادی بخواهد تا از سلف‌فروشی به‌جای تحویل فوری خودداری کنند.
قاسمی تاکید کرد: به دلیل عرضه گران شمش فولادی (به عنوان ماده اولیه)، اما به دلیل عرضه قطره‌چکانی شمش از سوی فولادساز قادر به صادرات محصولات‌مان نیستیم.
وی در عین حال بیان‌داشت: با اینکه پول شمش فولاد مورد نیاز خود را نقدی پرداخت می‌کنیم، اما شرکت فروشنده شمش را یک ماه بعد به ما تحویل می‌دهد و نظارتی هم در این زمینه وجود ندارد، به این ترتیب بسیاری شرکت‌ها تمایلی به خرید از بورس کالا ندارند و از بازار آزاد شمش مورد نیازشان را تامین می کنند.
این مقام صنفی افزود: به این ترتیب و با خارج شدن خریداران از بورس، شرکت فولادساز به بهانه اینکه خریداری برای محصول‌شان وجود ندارد اقدام به صادرات آن می‌کنند که از سود و صرفه بالاتری برایشان برخوردار است.
مشکل سرمایه در گردش
وی در ادامه، به کار در مجموعه نورد متبوع خود با ظرفیت 25 درصد اشاره کرد و گفت: کمبود منابع بانکی برای تامین سرمایه در گردش سبب شده تا نتوانیم از 75 درصد باقی مانده ظرفیت استفاده کنیم.
عضو انجمن نوردکاران فولادی خاطرنشان‌کرد: در صورت رفع مشکلات نقدینگی، قادر به اجرای برنامه‌های توسعه‌ای، جذب نیروهای بیشتر و کاهش هزینه‌های سربارمان خواهیم بود.
وی در پایان بار دیگر تاکید کرد: با توجه به اینکه قیمت تمام شده نوردکار معادل قیمت شمش بیلت به علاوه 12 درصد هزینه‌ها می‌شود، اما قیمت‌گذاری محصولات نوردی بر مبنای قیمت شمش بیلت به اضافه هشت درصد تعیین شده است و تقاضا داریم وزارت صمت حداقل سود مورد نیاز نوردکاران را اعلام کند تا مورد توجه سیاستگذاران قرار گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید