معمار اینترنت در ۸۱ سالگی درگذشت

تصویر روز: “لارنس رابرتز” معروف به “لری رابرتز” که یکی از بنیان‌گذاران شبکه اینترنت بود، در سن ۸۱ سالگی درگذشت.

به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، دنیای اینترنت یکی از معماران اولیه خود را از دست داد.

“لری رابرتز” (Larry Roberts) که به عنوان مدیر برنامه “آرپانت” (ARPAnet) یا پدر اینترنت پیشرو و مدرن شناخته می‌شود، روز ۲۶ دسامبر در سن ۸۱ سالگی درگذشت.

وی از دانشمندان ارشد “دارپا” (آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی آمریکا) بود.

در حالی که او به اندازه افرادی نظیر “تیم برنرز-لی” یا “وینت سرف” در حوزه اینترنت نزد مردم شناخته شده نیست، اما تصمیمات کلیدی و مهمی را اتخاذ کرده است که چگونگی رفتار اینترنت را مشخص کرده است.

رابرتز پس از خواندن یک مقاله سرنوشت ساز در مورد مفهوم شبکه بین کامپیوتری در دهه ۱۹۶۰، به توسعه ایده ایجاد شبکه رایانه به رایانه پرداخت.

وقتی “رابرت تیلور” رئیس دفتر تکنیک‌های پردازش اطلاعات “آرپا” (ARPA) به دنبال کسی بود که بین کامپیوتر‌های تحقیقاتی “آرپا” پیوند برقرار کند، “رابرتز” را به عنوان معمار اصلی انتخاب کرد.

“رابرتز” در ابتدا این کار را کامل متوجه نشد، تا زمانی که “وزلی کلارک” پیشنهاد تکیه بر کامپیوتر‌های کوچک برای مدیریت شبکه را داد. سپس “رابرتز” برنامه “آرپانت” را با موفقیت به انجام رساند و با ابداع فناوری “راه‌گزینی بسته کوچک” (packet switching) موجب یک تحول بزرگ در کنترل ترافیک شد.

در تکنولوژی راه گزینی بسته کوچک، بسته‌های داده مخصوصی که مورد نیاز است، بدون اینکه مسیر خاصی برای آن‌ها در نظر گرفته شود، فرستاده می‌شوند. این کار بر عهده هر بسته است که راه مخصوص به خود را برای رسیدن به مقصد پیدا کند. در واقع خطوط ارتباطی بین گره‌ها به صورت اشتراکی استفاده می‌شوند. این مفهوم در مقابل مفهوم مدارگزینی قرار دارد.

“رابرتز” “آرپا” را در سال ۱۹۷۳ ترک کرد و “وینت سرف” و “باب کان” را مسئول توسعه پروژه کرد. اما نفوذ وی در آنجا متوقف نشد.

“رابرتز” به وسیله شرکت خود موسوم به “تله‌نت” (Teleenet) به تجاری‌سازی فناوری راه‌گزینی بسته کوچک کمک کرد و برخی از کار‌های آتی “تله‌نت” را به بهبود کیفیت شبکه‌های اینترنتی اختصاص داد.

“آرپانت” مخفف سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته شبکه (Advanced Research Projects Agency Network) و اولین شبکه سوئیچینگ بسته‌های اطلاعات در دنیا بود که پس از مدتی تبدیل به اینترنت جهانی شد.

بودجه مالی این شبکه در ابتدا توسط سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (آرپا که بعدا به دارپا تغییر نام داد) در وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا تامین شد که از این پروژه در دانشگاه‌ها و آزمایشگاه‌های تحقیقاتی در ایالات متحده آمریکا استفاده می‌شود.

سوئیچینگ بسته‌های اطلاعات یا همان راه‌گزینی بسته کوچک در پروژه آرپانت بر اساس طرحی از دانشمند بریتانیایی “دونالد دیویس” و “لارنس رابرتز” از آزمایشگاه لینکلن بود. این آزمایشگاه، نهادی در آمریکا است که کل بودجه تحقیقاتی دفاعی را آنجا هزینه می‌کنند و کل پروژه‌های تحقیقاتی را در آنجا انجام می‌دهند.

دارپا (DARPA) یا آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (Defense Advanced Research Projects Agency) در سال ۱۹۵۸ تاسیس شد. این آژانس یک بنگاه تحقیقاتی و فناوری زیر نظر وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا است که مسئولیت توسعه و ساخت فناوری‌های نوین را برای استفاده ارتش آمریکا بر عهده دارد.

اما شرکت‌های تاسیس شده توسط “لری رابرتز” از جمله “کاسپین نتورکز” (Caspian Networks) و “آناگران” (Anagran) به افزایش کیفیت خدمات فناوری‌هایی مانند پخش ویدئو در شبکه‌های کامپیوتری پرداختند.

شما ممکن است “لری رابرتز” را نشناسید، اما تاثیر وی امروزه در سراسر دنیای اینترنت احساس می‌شود.