“پهلوان باشی” مردم دوستت دارند

تصویر روز: چشم و چراغ ورزش و پهلوانی های آن ۱۷ دی سالگردی دارد که شاید برای دقایقی ورزش را بیشتر به یاد پهلوانی وادار کند تا قهرمانی.

 بی تردید روح بزرگ و جوانمردی تختی حتی برای آنهایی که هیچ گاه او را ندیده اند بزرگترین صفتی است که از جهان پهلوان یاد می شود. ۱۷ دی چهل و هشتمین سال مرگ جهان پهلوان غلامرضا تختی است که هر سال بزرگان تاریخ این رشته و ورزش را در ابن باویه گردهم می آورد.

قهرمان کشتی ایرانیان در عرصه اخلاق و ورزش هنوز پس از گذشت سال‌ها نام و خاطره اش زنده در تاریخ عرصه جوانمردان می درخشد. تختی کسی است که دیده و نادیده او را دوست دارند چون هم قهرمان است و از آن بیشتر پهلوان. آن زمان از پول و صندلی های این چنینی خبری نبود. ورزشکاران بخاطر عشقشان دنبال ورزش می رفتند و دیگر هیچ.

خیلی هایشان قهرمان می شدند و مردم دوستشان داشتند اما یکی را بیش از بقیه. او پهلوان مردمی می شود، وقتی که به همه پیشنهادات وسوسه انگیز مالی و پست‌ها پشت کرد و به تنهایی جور بی مرامی ها را کشید! جهان پهلوان همان کسی است که وقتی مردم از او می خواهند کشتی بگیرد، باوجود پا به سن گذاشتن در کشتی و خستگی می گوید: “در ۳۶ سالگی کشتی گرفتن سخت است اما برای مردم به میدان می روم.” پهلوانی‌های او به مردم ثابت شده است، وقتی که به ضعیف در میدان مبارزه زور بازو نشان نمی دهد، وقتی با این همه مدال جهانی و المپیکی مغرور نمی شود و وقتی مردم کشورش در زلزله بویین زهرا زخم دیده اند، التیام بخش این زخم ها است. چشم و چراغ همیشگی ورزش ایران تختی از همین مردم بود، برای همین پیر و جوان دوستش دارند و برای او احترام ویژه ای قائل هستند. او “پهلوان باشی” همه ورزشکاران است چون همیشه بین مردم ماند و به مدال ها و قهرمانی هایش فکر نکرد. به آن بالا ها فکر نکرد و برای مردم کشتی گرفت، برای مردم گریست، برای مردم خندید و کشتی گرفت. به گزارش صدا و سیما تختی هنوز هم چشم و چراغ ورزش ایران است. او در ابن باویه آرام گرفت اما یادش هنوز در دل هزاران پیر و جوان زنده است. در تاریخ ایران زمین پهلوانان و قهرمانان زیادی بوده اند اما جهان پهلوان تختی ورد زبان همه اهالی ورزش است. او پهلوان مانده چون در مبارزه با نفس خود پیروز است. تعمق در رفتارهای شناخته شده و ناشناخته تختی شاید گرداب حاشیه های ورزش ایران را نجات دهد.