تصویر روز: حالا در گام دوم انقلاب، با تشکل دولتِ سیزدهم، انتطار می رود آقای رئیسی با انتخابِ وزیری باورمند به فرهنگ و هنرِ اسلامی، انقلابی، ایرانی و اهل اقدامِ جهادی، از رنج هایِ کهنه ی این بخش گذر کند و بار دیگر از بارانِ زلالِ اسلامی برای حاصلخیزیِ فرهنگی و هنری کشور بهره ی لازم را ببرد.
به گزارش فارس، محمدجلیل آل امین، مدرس دانشگاه و فعال رسانه‌ای، در یادداشتی به چالشِ انتخابِ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت سیزدهم پرداخت. در این یادداشت آمده است:
هر ملتی اگر اراده کند به آسایش و آرامشِ حقیقی دست پیدا کند باید از رنج ها و سختی ها عبور کند. بعد از هر سختی، راحتی هست.
علت منطقیِ وجود رنج ها، قاعده ی عقلانیِ “نسبتِ اراده ی آزاد با تغییر وضعِ موجود” است. زمانی که ملتی اراده می کند، شرایط و ساختارهای نامناسب را تغییر دهد، منطقا مشکلات و رنج ها مقابل آنها، سَد می کشند. تغییرِ وضع موجودِ ناخوشایند، دشواری هایی خواهد داشت و بطور طبیعی عبور از آن دشواری ها، با رنج ها و زحمت هایی همراه خواهد بود.
انقلاب اسلامی در تغییر شرایطِ سیاسی، نظامی، امنیتی و مانند آن در مناسباتِ داخلی و بین المللی توانست موفقیت هایی را بدست آورد و از رنج ها و سختی های این بخش تا حدی عبور کند.
اما نهادهایِ مسئول و اجرایی در بخش فرهنگ و هنر که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از نهادهای اصلی و تاثیرگذار در گذر از رنج های تحمیل شده ی این بخش بود، نه تنها عبور نکرده بلکه در سالیان اخیر بر رنج های موجود افزوده و وضعیتِ فرهنگی را بغرنج و بغرنجتر تر کرده است.
البته مقصود نگارنده، آثارِ فرهنگی و هنریِ اندک و ستودنیِ که نوعا با تحملِ رنج ها و سختی هایِ زیاد توسط خالقانِ این دسته از آثار، تولید شده است، نیست بلکه منظور آثار و محصولاتِ بدونِ محتوا، سطحی و مخرب در بخش فرهنگ و هنر هست.
با مقایسه ای ارتکازی از محتوایِ اکثرِ محصولاتِ فرهنگی_هنری تولید شده، مانند، آثار سینمایی، کتاب، رمان، موسیقی، تئاتر، بازی های رایانه ای و مانند آن، بخوبی تاثیر معکوسِ فرهنگی را در فرهنگ عامه ی جامعه مشاهده خواهید کرد.
از دیگر بخش های فرهنگی که کم کاری مسئولان فرهنگی هر انسانِ عاقل و روشن اندیشی را رنجورتر می کند، عدمِ رویشِ ظرفیت های جدید هنری در کشور هست. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کمتر سراغ جوانانِ مستعد و علاقه مند که اهل نویسندگی، شعر، فیلمسازی، هنرهای نمایشی، موسیقی و دیگر رشته‌های هنری بودند رفته است تا زمینه را برای رشد و رویشِ ظرفیت های آنان فراهم نماید.
حالا در گام دوم انقلاب، با تشکل دولتِ سیزدهم، انتطار می رود آقای رئیسی با انتخابِ وزیری باورمند به فرهنگ و هنرِ اسلامی، انقلابی، ایرانی و اهل اقدامِ جهادی، از رنج هایِ کهنه ی این بخش گذر کند و بار دیگر از بارانِ زلالِ اسلامی برای حاصلخیزیِ فرهنگی و هنری کشور بهره ی لازم را ببرد.
دیدگاهتان را بنویسید