تصویر روز ـ روز گذشته (20 آبان) روز آغاز خاموشیهای پاییزه برای اولین بار در کشور بود؛ در واقع برای اولین بار در میانه پاییز خاموشیهای برنامهریزیشده با زمانبندی مشخص در سراسر ایران اجرایی شد که دلیل آن اختلال در تأمین سوخت نیروگاهی بود.
تسنیم در خبری نوشت، امروز هم (21 آبانماه) روز آغاز خاموشیهای برنامهریزیشده در تهران است و همه این محدودیتهای سراسری که روزانه 2 ساعت برای هر شهروند و بهصورت چرخشی خواهد بود، بهخاطر 10درصد مازاد مصرف برق و گاز نسبت به آنچه نیروگاهها و شبکه گاز توان تأمین دارند، بوده است.
بازخوردهای مردمی از این تصمیم عجیب دولت همچنان ادامه دارد و اغلب مردم، منتقد خاموشیهای اعمالشده هستند، البته هستند مردمی که دوگانهسازی سلامت و تولید برق را باور کردهاند و این اقدام دولت را تحسین میکنند.
گزارش میدانی تسنیم از بیش از 100 شهروند تهرانی و بررسی پیامهای ارسالی بیش از 500 هموطن از نقاط مختلف کشور، آمار جالبی را از نقطهنظرات مردمی در پی داشته است.
حدود 82 درصد مردم منتقد این تصمیم دولت هستند و حدود 18 درصد مردم با این تصمیم دولت، همراهی میکنند و انتقادی نسبت به آن ندارند.
بین کسانی که انتقادی به این تصمیم دولت ندارند (18 درصد این جامعه آماری) غالباً تصمیم به عدم مازوتسوزی و تلاش دولت برای جلوگیری از آلایندگی بیشتر هوای کلانشهرها را ستایش میکنند و بخشی از این افراد (حدود 3 درصد)، عدم اعمال محدودیت برای بخش مولد کشور (صنایع) و بهجای آن تحمیل محدودیت برنامهریزیشده و منظم به بخش غیرمولد (خانگی) را برای کلان اقتصاد کشور در شرایط فعلی مفید دانستند.
اما از بین جمعیت منتقد به این تصمیم، عبارتهای قابلتأملی خطاب به دولت بیان شده است، از جمله:
*دولت نزدیک به سهماه فرصت داشته است ذخایر مورد نیاز سوخت مایع نیروگاهها را تأمین کند، چرا بار کمکاری خود را بر دوش مردم گذاشته است؟
*سالهاست عنوان میشود مخازن برخی نیروگاههای مازوتسوز پلمب است و هیچگاه در این موقع از سال بهخاطر عدم مازوتسوزی به خاموشی نرسیدهایم، چرا در دولت چهاردهم توقف مازوتسوزی به اعمال خاموشی منجر شده است؟
*اگر مشکل فقط 10 درصد مازاد مصرف برق و گاز است، چرا دولت بهجای اعمال خاموشی برای همه، سراغ مشترکان پرمصرف نرفته است؟
*آیا امکان محدودسازی مصرف مشترکان پرمصرف با کنتورهای هوشمند برق و گاز وجود نداشت که دولت همه مردم را درگیر پروسه خاموشیهای روزانه کرده است؟
*بخش تجاری و اداری چرا در خط مقدم این صرفهجویی و اعمال محدودیت نیستند؟ چرا لوسترفروشیها، تالارهای عروسی و… چهلچراغ روشن خود را در این زمانِ دچار محدودیت کاهش نمیدهند تا مردم مجبور به تحمل خاموشی نباشند؟
*زندگی در آپارتمان که اغلب مردم شرایط آن را دارند، یعنی تأمین آب شرب با پمپ و گرمایش با موتورخانه و پکیج، وقتی برق قطع میشود یعنی گرمایش و آب هم قطع میشود؛ آیا دولت به این موضوع فکر کرده که با قطع برق، عملاً آب و گرمایش مردم را هم قطع کرده است؟
*مردم بهاندازه کافی در شرایط اقتصادی فعلی درگیری دارند، حالا چک کردن هرروزه زمان قطع برق هم به دغدغههای مردم اضافه شده است
*کاش دولت گاز خانهها را ساعتی از روز محدود میکرد تا حداقل آب و برق را در اختیار داشتیم
*این دولت با اتخاذ تصمیم به قطع برق مردم، بهدنبال شفافسازی مشکلات نیست، بهدنبال پیدا کردن سادهترین و کمزحمتترین راه برای خود است؛ هر کسی در مسئولیت بود میتوانست برق را قطع کند تا صورت مسئله مشکلات موجود پاک شود، به اینها رأی دادیم تا راهکار درست حل مشکلات را پیدا کنند نه آنکه باری بر دوش مردم اضافه کنند
*صنایع با قدیمیترین دستگاهها و راندمان پایین گاز و برق داشته باشند اما خانههای مردم دچار خاموشی باشد، چرا کسی به فکر هدررفت انرژی در صنایع نیست تا دچار کمبود برق و گاز نشویم؟
*سالهاست شعار انرژیهای تجدیدپذیر را میدهند اما در هیچ دولتی این شعارها واقعیت پیدا نکرده است
*انرژی هستهای امروز میتوانست به مردم کمک کند اما امروز از آنهایی که جلوی توسعه نیروگاههای هستهای را گرفتند، خبری نیست
*کاش دولت قطعیهای برق را برای خانوادههای کممصرف اعمال نمیکرد، با قطع برق یک خانه 40متری، چقدر صرفهجویی برای کشور ایجاد میشود؟