حالِ اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی به دلایل متفاوتِ متاثر از رکود بازار، بالا رفتن قیمت تولید، کاهش آن و در عوض، رشد قارچگونه توزیعکنندگان غیرقانونی و البته مسئلههای مرتبط با در مضیغه قرار دادن اعضای اتحادیه و واحدهای صنفی نظیر مالیاتهای بی حساب و کتاب، اصلا خوب نیست و البته حالش از این هم بدتر میشود وقتی نهادها و سازمانها بزرگ و شهره در کشور در خصوص خدمتگزاری به شهروندان به جای حمایت از تولید و کمک به صنوف نه تنها به وظایف خود عمل نکرده و هیچ تسریعی در امورات چرخیدن چرخ واحدهای صنفی برنداشته که کار آنها را هم مصادره کرده و از چنگشان درمیآورند تا خود از طریق آن کسب درآمد کنند. نمونه بازر این نهادهای مصادرهکنندهشهرداری است که گویا تمامی ممرهای کسب درآمدش در شهری که شهروندان مالیات آن را میدهند، برایش کافی نبوده؛ به همین جهت به گفته رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی روی هر زمینی که گوشهای از شهر افتاده دست گذاشته و آن را به گلفروشی تبدیل میکند تا هم مالیات ندهد و با اجاره این زمینها به گلفروشیها کسب درآمد کند و هم نان گلفروشان شهر را آجر کند. این زمینهای رها شده میتوانند از تکه زمین بیابانی ستارخان باشند تا محوطه خالی زیر پل استاد حسن بنا؛ شهرداری به هیچ جا رحم نمیکند!
به گزارش پایگاه اطلاعرسلانی اتاق اصناف تهران ، در حال حاضر در ستارخانِ تهران، خیابان شادمان، زمینی که پیش از این، بیابان بزرگی بود به محل استقرار غرفههای گل اجارهای اختصاص داده شده. به چه کسانی؟ رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی طی گفتگویی که با حضور در محل اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی، داشته، میگوید: «شهرداری هرجا بیابانی میبیند، خیال میکند صاحب آن بیابان است؛ کسی یا کسانی را پیدا میکند و با قیمت بالا به آنها غرفه اجاره میدهد.»
اکبر شاهرخی، میافزاید که «معمولا مغازهدار ما آنجا را اجاره کرده، یا آنها هم به یکدیگر اجاره داده یا خودشان مغازهشان را به شغل دیگری تبدیل میکنند و نکته این است که کسانی که مالکیت این زمین های بیابانی تغییر کاربری داده به توزیع گل را به عهده گرفتهاند، مالیات هم نمیدهند و اگر هم بخواهند بدهند بهعنوان تولیدکننده مالیات میدهند در حالیکه اینها تولیدکننده نیستند؛ توزیعکننده هستند.»
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی با این توضیح که ما در تهران فقط یک بازار تحت عنوان تولیدکننده گل به اسم بازار امام رضا داریم، میگوید: «همه بازارهای دیگری که در سطح شهر تهران هستند، همگی توزیعکننده هستند.»
او میگوید که به مسئوولان ذیربط در شهرداری گفته اگر میخواهید کمک کنید به تولید ما کمک کنید. اما شهرداری چطور به تولید ما کمک کند؟
به گفته شاهرخی: «مردم الان گل نمیخرند و قیمت هم در حال حاضر متعادل است چون از سبد خانوار خارج شده اما یک روزی مثل روز مادر که مردم شروع به خرید گل میکنند، قیمت، چهار برابر میشود چون تولید نداریم یا روز پدر که فروش گل کمتر از روز مادر است، دو برابر میشود و یا در مراسمی، عیدی، جشنی چون ما تولید گلمان زیاد نیست، با گرانشدن گل مواجهیم.»
بنابراین شهرداری نه تنها به تولید گل هیچ کمکی نکرده که منجر به بالا رفتن نجومی قیمتها در همان اعیاد و مراسمهایی میشود که گفتیم.
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی به مشکلات تولید گل اشاره کرده و میگوید: برای تولیدکنندههای ما دیگر فعالیت در این رشته صرف نمیکند؛ گلخانههایی که با ۵۰۰ میلیون تومان میتوانستند بسازند الان باید با ۶ یا ۷ میلیارد تومان بسازند پس برایشان صرفه ندارد چون گلخانههای جدید باید آبیاری قطرهای داشته باشند، گرمایششان کامپیوتری و همه اموراتشان بر اساس تکنولوژی جدید است.
شاهرخی، میافزاید: اگر ما تولید را راه بیاندازیم بسیاری از مهندسان کشاورزی که در دانشگاه درس میخوانند، میتوانند جذب این کار شوند ولی چون ما تولید نداریم و فقط توزیعکنندههایی داریم که همه روزه مثل قارچ سر از زمین بیرون میگذارند. این است که سر هر چهارراهی می بینید یک ماشین گل گذاشتهاند یا بچههایی هستند که گل میفروشند.
به گفته او: الان چند جا که شکایت شده که چرا این بچهها که اصطلاحا به آنها کودک کار هم گفته میشود باید سر هر خیابان و چهاراهی گل بفروشند؟
شاهرخی میگوید که به او شکایت شده و او در مشاهدات خود از وضعیت ماشینهای گلفروش دیده که شهرداری هم کاری به کارشان ندارد و اگر در جستجوی علت هم باشید متاسفانه متوجه میشوید که به پیمانکاران شهرداری مبالغی وجه نقد، میدهند تا آنها بتوانند به فروش غیرقانونی خود ادامه دهند.
او میپرسد که «چطور است که اگر یک مغازهداری دو عدد گلدان گل بیرون بگذارد، شهرداری به او گیر میدهد و به این دستفروشها و فروشندههای خیابانی گیر نمیدهد؟»
به گفته رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی: به حدی توزیعکننده داریم که تهران دارد از توزیعکننده میترکد و اصولا شهرداری چه کار دارد به کار گل؟!
شاهرخی توضیح می دهد که «گل صاحب دو اتحادیه در استان تهران است؛ اتحادیه تولیدکنندگان که عضو وزارت کشاورزی هستند و اتحادیه فروشندگان هم که زیر نظر اصناف تهران هستند.»
او میافزاید: ما الان حدود ۷۰۰ مغازه در خود تهران هستیم؛ حدود ۲۰۰ مغازه در شمران و حدود ۲۰۰ مغازه در شهر ری و حالا در شهرستان ورامین و اینها تا حدی تولید و فروش گل زیاد شده که اصلا دیگر جا برای مغازههای جدیدی ندارند؛ یعنی اشباع شدهایم!
اما شهرداری چه میکند؟ زیر یک پل خالی میشود، آنجا را باغچه گل میکند. رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی، میگوید: الان خیابان بنیهاشم، خیابان استاد حسن بنا، زیر پلش خالی بود و شهرداری یک گلخانه بزرگ آنجا احداث کرده!
شاهرخی، می گوید: شهرداری مشغول کسب درآمد برای خودش است اما در عین حال هم صنف ما را از بین میبرد!
به گفته او: صنف گلفروشی واقعا دارد از بین میرود؛ مغازهای که هشت تا ۱۰ میلیارد سرمایه دارد که نمیتواند هیچ فروشی نداشته باشد!
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی، توضیح میدهد که «شهرداری اگر میخواهد به این صنف کمک کند، برود به تولیدکنندگان کمک کند. ما الان کود و سم و اجناسمان ۱۰برابر شده برای اینکه دست زیاد شده؛ برای اینکه الان شب عید هم که میشود، قنادی، میوهفروشی و سوپرمارکت هم گلفروش میشوند و ما هرچه شکایت کنیم به جایی نمیرسیم.»
شاهرخی ادامه میدهد: مقابل متروها، داخل متروها و کنار ایستگاههای اتوبوس، مقابل درب میادین بزرگ شهر و خیلی جاهای دیگر، گل میفروشند؛ همه دارند گل میفروشند! پس ما چهکار کنیم؟»
او به شکایتهایی که به اتحادیه ارجاع داده میشود، اشاره کرده و معتقد است در شرایطی که کاری از اتحادیه برنمیآید، به قول معروف میگویند که در اتحادیه را گِل بگیرید!
اما از آنجا که این فروش گل در حیطه وظایف شهرداری نیست، بد نیست ارجاعی به این قسم فعالیتهای مسبوق به سابقه شهرداری در زمینه مورد بحث داشته باشیم. شاید نام کمیسیون ماده پنج شهرداری تهران این روزها بیشتر از گذشته به گوشتان خورده باشد. صدور بی سابقه و بدون نظارت پروانه و مجوز ساخت و ساز؛ مفری برای کسب درآمدهای بالای شهرداری بدون در نظرگرفتن عواقب و مخاطرات این ساختا و سازهای بیرویه و غیر اصولی.
باید گفت که شگردهای کسب درآمد شهرداری تهران همچنان ادامه دارد. به گفته رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی، فروش گل توسط شهرداری تهران، کاری غیرقانونی است. نه تنها الان شهرداری آجیل و شکلات هم میفروشد و چند وقت دیگر حتما شیرینی هم میفروشد و این برای شب عید ما خیلی دردسرساز میشود.
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی، به پایگاه اطلااعرسانی اتاق اصناف تهران، میگوید: شهرداری باید وظایف اصلی خودش را انجام دهد؛ شهرداری نمیتواند گل بفروشد! این نهاد به اصطلاح، مردمی که کمر به نابودی هزارن واحد صنفی از دل مردم بسته، برود از راههای دیگری که قانون به او اجازه داده کسب درآمد کند.
شاهرخی به مورد دیگری در خصوص گلهایی که در چهارراهها و به اصطلاح در کوچه و خیابان به مردم فروخته میشود هم به نکتهای اشاره کرده و از ما میپرسد که میدانیم این گلها را کجا در آب میگذارند؟ آب جوی است؛ او میافزاید: سطلی را پر از آب آلوده میکنند و مردم این گل را به خانههایشان برده؛ کسی که ساقه گل را نمیشوید پس بر اثر دستزدن به آن یا بوئیدن امکان انتقال بیماری وجود دارد.
به اعتقاد او: آگاهی دادن در این زمینه ضروری است؛ از طرفی، یک عده خیال میکنند از بازار گل ارزان خرید میکنند؛ حالا ماشینهایشان را جریمهکنند یا آنجا محیطهای امنی برای اتومبیلهای پارکشده نیست. به هر صورت ما میگوییم هر جایی هم که گل میفروشد باید زیر نظر اتحادیه باشد؛ اگر جای هم غرفه میزنند باید اتحادیه به قیمتش به جایش و به کسی که گل میفروشد، اشراف داشته باشد.
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان گل و گیاه تزئینی، به فروشهای مجازی گل هم اشاره کرده و میگوید که «در حال حاضر حدود ۵۰۰ و شاید بیشتر از آن، شبکه مجازی داریم. هر کسی از خانه پدرش قهر میکند، به بازار محلاتی میرود و چند سبد گل میخرد و فروشنده میشود!»
به اعتقاد شاهرخی: نگاه مردم اشتباه است؛ الان گلفروشیهای شمال شهر تهران بعضا قیمتهایی حتی پایینتر از بازار گل را دارند!
در آستانه فرار رسیدن روز مادر (۱۳ دی ماه) نرخ انواع گل شاخه بریده تعیین شد