تصویر روز: وال استریت ژورنال نوشت: علی رغم تلاش گسترده دولت آمریکا برای اعمال تحریم علیه ایران، آنگلا مرکل صدراعظم آلمان در پشت صحنه با اتخاذ اقداماتی در صدد تضعیف تلاش های واشنگتن است.

به گزارش انتخاب، این روزنامه آمریکایی در ادامه آورده است: چگونه پرزیدنت ترامپ نسبت به این واکنش نشان می دهد و آیا استراتژی حداکثر سازی فشار آمریکا بر ایران می تواند با موفقیت همراه شود یا خیر؟

در طی جلسات توجیهی در واشنگتن؛ مقامات آلمانی هدف خود را اعلام کردند و آن ها بر تضمین اطمینان به این که ایران به سیستم سوئیفت متصل خواهد بود تاکید کردند. سیستم سوئیفت به طور رسمی به نام اﻧﺠﻤﻦ ارﺗﺒﺎط ﻣﺎﻟﯽ ﺑﯿﻦ ﺑﺎﻧﮑﯽ نامیده می شود که معاملات مالی جهانی را تسهیل می بخشد. با حفظ دسترسی ایران به شبکه سوئیفت؛ آلمانی ها امیدوار هستند که بتوانند توانایی اروپا را برای پرداخت بهای نفت خریداری شده از ایران بر خلاف تحریم های آمریکا را حفظ کنند. المانی ها میدانند که اگر ایران به شبکه سوئیفت متصل باقی بماند هر گونه حداکثر سازی فشار آمریکا علیه ایران نمی تواند با موفقیت همراه شود.

در ماه گذشته، در پرتو تحریم های آمریکا، آن ها می توانند نهادهای فعال اتحادیه اروپا در معاملات نفتی با ایران را هدف قرار دهند. در این راستا کمیسیون اروپا ، اعضای اتحادیه اروپا را برای بررسی ایده ارسال پرداخت مستقیم به بانک مرکزی ایران تشویق کرده است. در واکنش ایالات متحده می تواند به دلیل نقض تحریم ها، دسترسی بانک مرکزی اروپا را به دلار مسدود کند و آن ها را از نظام مالی بین المللی منزوی کند. اما مقامات آلمان بر این عقیده هستند که وزارت خزانه داری آمریکا تمایلی به پذیرش چنین ریسک اقتصادی ندارد. با این وجود رهبران آلمان بدیل و آلترناتیوهای آمریکا را در نظر نگرفته اند. وزارت خزانه داری آمریکا می تواند به دلیل نقض تحریم ها، دارایی های مقامات شخصی بانک مرکزی اروپا را مسدود کند و همچنین از ورود آنها به آمریکا جلوگیری کند.

همچنین سایر نهادهای اجرایی و تنظیمی آمریکا هم می توانند به اقداماتی متوسل شوند. برای نمونه دادستان فدرال منطقه جنوبی نیویورک و همچنین دادستان منطقه منهتن می توانند مجازات های شدیدی را علیه بانک های اروپایی به دلیل تسهیل فعالیت های مرتبط مالی با ایران تحمیل کنند. همچنین اداره خدمات مالی نیویورک می تواند به اقدامات مشابهی دست بزند.

نویسنده بر این تاکید دارد که اگر بانک مرکزی اروپا به کانالی برای پرداخت به ایران تبدیل شود این خطر وجود دارد که کشورهای دیگر مانند چین، روسیه و هند هم رویکردهای مشابه ای را برای رهایی و فرار از تحریم های آمریکا اتخاذ کنند. در این صورت استراتژی دولت ترامپ برای فشار بیشتر به ایران به اسانی از هم پاشیده خواهد شد. بنابراین راه حل اصلی قطع دسترسی ایران به شبکه سوئیفت است. وزارت خزانه داری آمریکا به سوئیفت فرصت داده تا ۴ نوامبر ارتباط خود را با بانک مرکزی ایران و موسسات مالی که به دلیل فعالیت های غیرقانونی تحت تحریم هستند قطع کند. این اقدام به طور کامل مناسب است زیرا که بر طبق قوانین سیستم سوئیفت، اعضای آن باید از مشارکت در رفتارهایی که با اصول پذیرفته شده تجارت منطبق نیست خودداری کنند.

نویسنده در ادامه معتقد است که بر اساس چارچوب مقررات ECB تمام اعضا باید به تعهدات خود در جلوگیری از پول شویی، تامین مالی تروریسم و اشاعه سلاح هسته ای تبعیت کنند. اگر بانک های ایرانی به دلیل این فعالیت ها تحت تحریم هستند نباید اجازه داد که معاملات بر اساس یورو انجام شود.

در سال ۲۰۱۲م. سوئیفت با فشار کنگره از اتحادیه اروپا خواست تا دستوری مبنی بر قطع روابط با بانک های ایرانی صادر کند . اما با انعقاد توافق هسته ای در سال ۲۰۱۵ اتحادیه اروپا مجبور شد که این دستور را لغو کند و یکی از امتیازات اصلی ایران در توافق هسته ای ارتباط مجدد با سیستم سوئیفت بود.

هیئت مدیره سوئیفت از بانک های سراسر جهان تشکیل شده است که بسیار تحت نفوذ وزارت خزانه داری امریکا قرار دارند ؛ زیرا که تحت قوانین آمریکا ، وزارت خزانه داری می تواند به اعمال تحریم علیه کارکنان، مقامات و مدیران سوئیفت مبادرت بورزد. این اقدام می تواند شامل مسدود کردن دارایی شخصی و جلوگیری از سفر آنها به آمریکا باشد. دولت ترامپ همچنین می تواند برای دو بانک مطرح آمریکایی به نام سیتی گروپ و جی پی مورگان که در هیئت مدیره سوئیفت هستند مشکلات قانونی ایجاد کند.

سیستم سوئیفت تحت قوانین بلژیک عمل می کند و مسئولیت نظارت فعالیت های روزانه آن بر عهده بانک ملی بلژیک است. درصورتی که مقامات بلژیک به سوئیفت دستور قطع ارتباط با بانک های ایرانی را ندهند مقامات آمریکایی می توانند بانک ملی بلژیک و سوئیفت را مسئول کمک به دور زدن تحریم ها معرفی کنند.اگر چه چنین اقداماتی ممکن است سخت گیرانه به نظر بیایند ، اما استراتژی ترامپ در حداکثر سازی فشار علیه ایران به اعمال سخت گیرانه تحریم ها وابسته است. به این ترتیب آمریکا چاره جز اقدام تهاجمی و شدید در برابر عدم تبعیت برلین، بروکسل و سایرنقاط جهان ندارد.