تصویر روز ـ با توجه به افزایش محبوبیت خالکوبی، محققان سوئدی در مورد افزایش احتمال خطر ابتلا به سرطان بدخیم لنفوم در میان افراد خالکوبی شده به نتایج نگران کننده جدیدی دست‌یافتند.

به گزارش یورو نیوز ، در گذشته خالکوبی تنها محدود به گروه‌های خاصی همچون ملوانان یا دوچرخه سواران می‌شد، اما امروزه ۲۰ درصد از جمعیت در برخی از کشورهای اروپایی و ۳۰ درصد در ایالات متحده خالکوبی می‌شوند. اولین خالکوبی‌ها نیز اغلب در سنین جوانی انجام می‌شود، که به معنای قرار گرفتن آن‌ها در معرض برخی از ترکیبات شیمیایی برای تقریبا تمام عمر است.

انباشت مواد شیمیایی موجود در جوهرهای خالکوبی در بدن

جوهرهای مورد استفاده برای خالکوبی عموما بی ضرر نیستند. غالبا کوکتل‌هایی از رنگدانه‌های آلی و غیر ارگانیک هستند که می‌توانند حاوی آمین‌های معطر اولیه (PAA) باشند. جوهرهای سیاه نیز ممکن است حاوی هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAH) باشند. همچنین فلزاتی مانند آرسنیک، کبالت، سرب و نیکل صرف نظر از رنگ آنها در این جوهرها وجود دارد. برخی از مواد شیمیایی موجود در جوهرهای خالکوبی توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان به عنوان سرطان زا طبقه‌بندی می‌شوند.

در حین خالکوبی، جوهر از طریق سوراخ‌های موجود در پوست به داخل لایه میانی پوست تزریق می‌شود، اما مقداری از این جوهر با حرکت به سمت غدد لنفاوی موضعی باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی سیستمیک در بدن می شود. تخمین زده می‌شود که پس از ۶ هفته، ۳۲ درصد از رنگدانه‌های تزریق شده به سمت غدد لنفاوی نفوذ پیدا کرده‌اند. مشاهده گره‌های لنفاوی مربوط به افرادی که چندین دهه خالکوبی شده اند، نشان داده است که این گره‌ها متورم شده و رنگدانه‌های رنگی یا سیاهی به همراه رسوب ذرات فلزی در آن‌ها به جای مانده است.

رابطه بین خالکوبی و ابتلا به لنفوم

در مطالعه جدیدی که یک تیم سوئدی در مورد رابطه احتمالی بین افزایش موارد لنفوم با خالکوبی انجام دادند، به نتایج جالبی دست یافتند. لنفومعموما برای اشاره به توده‌ای از سول‌های سرطانی به‌کار می‌رود که سیستم لنفاوی را تحت تاثیر قرار می دهد.

این مطالعه بر روی دوازده هزار نفر از افراد ۲۰ تا ۶۰ ساله‌ای انجام شد که بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷ در سوئد مبتلا به لنفوم بدخیم بودند.

داده ها نشان دادکه افراد خالکوبی شده ۲۱ درصد بیشتر از افراد بدون خالکوبی در خطر ابتلا به لنفوم قرار داشتند و این ارتباط در مورد نوعی از لنفوم تحت عنوان «سلول بی منتشر» و لنفوم «فولیکولار» قوی‌تر بود. این خطر زمانی افزایش می‌یابد که سن تاتو یا همان خالکوبی در زمان تشخیص لنفوم کمتر از ۲ سال (۸۱٪) و یا بیش از ۱۱ سال (۱۹٪) بود.

داده‌ها همچنین هیچ ارتباطی با میزان سطح بدن پوشیده شده توسط خالکوبی یا نوع رنگ آن نشان نداد.

درمان لیزری برای از بین بردن خالکوبی، مفید یا مضر؟

با این حال، این داده‌ها هنوز برای اثبات پیوند علی میان خالکوبی و ابتلا به لنفوم کافی نیست اما این نتایج نشان می‌دهد که «قرار گرفتن در معرض خالکوبی با افزایش خطر ابتلا به لنفوم بدخیم مرتبط است.»

این مطالعه همچنین بر اهمیت اقدامات نظارتی برای کنترل ترکیبات شیمیایی موجود در جوهر خالکوبی تأکید می‌کند. همچنین به نظر می‌رسد درمان لیزری برای از بین بردن خالکوبی با افزایش قابل توجه خطر ابتلا به لنفوم همراه باشد، اما تعداد کم افراد مورد مطالعه هنوز برای نتیجه گیری قطعی کافی نیست.