تصویر روز ـ اگر بخواهیم تاثیر تورم و گرانی بر زمینگیرشدن صنوف را بررسی کنیم، بدون شک، صنف خشکشویی و لباسشویی در صدر فهرست واحدهای صنفی رکودزده و ورشکسته قرار میگیرد.
به گزارش سایت اتاق اصناف تهران ، اتحادیه صنفی که به گفته رئیس آن، نسبت به سال گذشته، با افت شدید مراجعهکننده و پایینآمدن تیراژ کاری مواجه بوده. ابوالفضل رجبزاده، توضیح میدهد که این دردِ مشترکِ تمامی واحدهای صنف خشکشویی و لباسشویی است که زنجیروار از جنوب تا شمال شهر وضعیتی از نارضایتی و نگرانی نسبت به آینده کاری به وجود آورده.
رئیس اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی به بالا رفتن قیمت دلار و ارتباط آن با افزایش قیمت اجناس و ملزومات کار صنف خود اشاره میکند؛ نایلون و چوبلباسی و نیز مواد شوینده. به گفته رجبزاده، قیمت ماده اصلی هم که وارداتی است بالا رفته همینطور پودرهای شوینده و نرمکننده و سایر مواد دیگر.
به گفته او برخی مواقع این مواد در بازار پیدا نمیشوند و به دلیل آن است که با بالارفتن و تغییر قیمتها، فروشندهها آن را نگه داشته و در مواقعی که قیمت بالا میماند، شروع به فروختن میکنند.
رجبزاده شرح میدهد: زمانیکه دلار شروع به بالا رفتن کرد، پودر لباسشویی پیدا نمیشد؛ البته شما ممکن است ببینید که در فروشگاهها موجود است و این به مصرف عددی در منازل مربوط است اما برای مصارف بالا، توزیعکنندهها دست نگه میدارند و توزیع نمیکنند و حتی الان که میدانند بعد از عید قیمتها بالا میرود در انبارهایشان نگه میدارند که به قیمت جدید بفروشند و این مشکل همه مصرفکنندههای مواد اولیه است و نه فقط صنف او.
به این ترتیب امسال یکی از سالهاییست که به گفته رئیس اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی به هیچوجه در همه 40 سال اخیر سابقه نداشته؛ رجبزاده میگوید: سال گذشته هم افت داشتیم اما امسال نسبت به همه سالهای گذشته و حتی نسبت وضعیت کرونا هم خیلی افتضاحتر است.
رجبزاده می گوید اگر واقعا صنف من صنفی بود که درآمد و آینده خوبی داشت، اعضا افزایش پیدا میکردند در حالیکه در تمام این سالهایی که او مسئول اتحادیه است، نزدیک به هزار عضو دارد و هنوز هم همان است یعنی سیر رشدی ندارد و اگر چند واحد باز می شوند چند واحد دیگر تعطیل می کنند. در واقع دیگر کسی سراغ این صنف نمیآید؛ هم پرمسئولیت است هم پر هزینه و هم کم درآمد.
او به کمبود نیروی کار و عدم تمایل برای ورود به این صنف هم اشاره کرده و میگوید کسی نمیآید برای ما کار کند. رجبزاده میافزاید که کار ما تخصصی است و کارگر حرفهای باید باشد و کارگر حرفهای هم با این ارقام موجود، حاضر نمیشود که بالای سر کار بایستد.
رجبزاده میگوید: با این ارقام افزایش حقوق، کارگران ما نمیمانند و من مجبورم برای نگهداشتنشتان حقوقشان را بالا ببرم و برای اینکه به او حقوق بدهم باید قیمتم را بالا ببرم و قیمت را که بالا میبرم مشتریام کم میشود.
به گفته او: مردم به جایی رسیدهاند که نیازهایشان را اولویتبندی میکنند؛ در وهله اول، سیرکردن شکم و بعد پوشاک و بعد هم اگر ته آن چیزی ماند، لباسهایی که خیلی برایشان مهم است و در خانه نمیتوانند بشویند برای ما میآورند و به خشکشویی مراجعه میکنند.
رئیس اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی بار دیگر تاکید میکند که «بازار شب عید واقعا افتضاح است و در این 30، 40ساله چنین چیزی را ندیده بودم؛ شک ندارم بسیاری از واحدهای صنفی بعد از عید تعطیل میکنند. اجارهها، مالیات و سایر هزینههای بیبازگشت فشار میآورند و فرد را مجبور میکنند که یا برای کس دیگری کار کند یا به سمت شغلهایی نظیر پیک موتوری، اسنپ و امثالهم برود.