تصویر روز: در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 یک پژوهشگر فلسفه، مدرس دانشگاه و فعال رسانه ای در یادداشتی با عنوان « انتخاب می کنم، پس هستم» به تشریح الزامِ منطقیِ حضور گسترده و پر شور مردم در انتخابات پرداخت.

دکترمحمدجلیل آل امین در این یادداشت که بازتاب مناسبی نیز در رسانه های داخلی به ویژه خبرگزاری ها و سایت های خبری داشت، از مردم دعوت کرد با استفاده از حقی که در ساختارِ وجودیِ آنها به ودیعه نهاده شده است، به طور مستقیم در تعیین سرنوشت خود سهیم باشند.

متن کامل یادداشت دکترمحمدجلیل آل امین، پژوهشگر فلسفه و مدرس دانشگاه به شرح ذیل است:

چرا رهبری بر مشارکت مردم در انتخابات تاکید دارند؟

انسان دائم در حال انتخاب و برگزیدن است. اگر لحظه ای قدرتِ برگزیدن از انسان سلب شود، به همان میزان، بی معنایی و فروکاستگیِ وجودی در انسان ظهور و بروز پیدا می کند.
عده ای این روزها، مردم را به برنگزیدن و انتخاب نکردن دعوت می کنند.
انتخاب نکردن، معطل کردنِ اراده های آزاد در قدرتِ انتخابِ رخدادهای انسانی است. اساسا امتیازِ بنیادین انسان در برخورداری از اراده ی آزاد برای برگزیدن است.
کسانی که مردم را به عدم مشارکت در انتخابات و انتخاب نکردن دعوت می کنند هدفی جز سوزاندنِ هویتِ ذاتیِ انسان و به تعبیر دیگر سوزاندنِ دلِ آنان ندارند.
آنها دلسوزِ انسان به نحو عام و دلسوز مردم کشور به نحو خاص نیستند.
یکی از تمایزهایِ کارکردیِ رهبرانِ دینی با رهبران دیکتاتور در حکمرانی های سیاسی، دلسوزِ مردم بودن رهبرانِ دینی است. دلسوز مردم بودن یعنی التفات داشتن به نحوه ی “هستی” و “بودن” آنها.
مردمی که انتخاب نکنند بطور قطع از مقام و منزلتِ وجودی و “هستی” آنها کاسته می شود و بودن و هستی شان تنزلِ وجودی پیدا می کند.

«انتخاب می کنم، پس هستم»