تصویر روز: در این روزها شاهد تشییع پیکر ۵۴ شهید ژاندارمری هستیم که در اواخر جنگ برای امنیت و آسایش همه ما در منطقه زبیدات با حمله ناجوانمردانه رژیم بعث عراق پس از پذیرفته شدن قطعنامه ۵۹۸ در سال ۱۳۶۷ به درجه رفیع شهادت نائل گردیدند.
به گزارش پانا، همزمان با تشیع پیکر مطهر این شهدای عزیز ژاندارمری، با خبر شدیم که ۸ تن از کارکنان خدوم مرزبانی ناجا، جمعه گذشته در منطقه شمال غرب کشور مورد حمله ناجوانمردانه گروهک های تروریسی قرار گرفتند و مثل شهداء ژاندارمری تا آخرین قطره خون خود مقاومت کردند و در نهایت به مقام شهادت نائل آمدند.
باید از خود بپرسیم که چرا پس از گذشت قریب به ۳۰ سال از شهادت نیروهای زحمتکش ژاندارمری که با چند تکه استخوان و پلاک به آغوش خانوده های خود بازگشتند، این همه مورد اقبال و توجه مردم قرار گرفتند؟
به نظر می رسد که این همه اقبال عمومی به مقام شهید و شهادت به خاطر دو علت می باشد: علت اول بخاطر ویژگی های فردی شهید می باشد. مقام شهید در متون دینی ما بس رفیع است. شهید در کنار انبیاء و اولیاء علیهم السلام، می تواند دیگران را شفاعت کند. خداوند متعال در چند جای قرآن کریم تاکید دارد که شهید زنده و در نزد پروردگارش متنعم است. در قرآن کریم بالاترین مقام و درجه از آن شهید است.
دومین علت توجه و اقبال عمومی به مقام شهید و شهادت، بخاطر ویژگی های سیاسی و اجتماعی جایگاه شهید و شهادت می باشد. شهید جزو قدرت ملی و اقتدار جمهوری اسلامی ایران محسوب می شود. شهداء مختص گروه خاصی نیستند بلکه متعلق به همه آحاد جامعه می باشند به همین خاطر، همه اقشار جامعه در تشیع پیکر مطهر این شهدا حضور دارند چرا که شهدا برای امنیت همه مردم، مهمترین سرمایه خود که جانشان می باشد را فدا کردند.
بر همه ما نیروهای انتظامی واجب است که یاد این شهداء را زنده نگه داریم و بهترین روش برای زنده نگه داشتن یاد این شهدای عزیز، این است که مهمترین درس و پیام آنان که درس ایثار و فداکاری است را در خود نهادینه کنیم. آنها جان عزیز خود را برای آرامش و امنیت دیگران فدا کردند ما نیز خالصانه و برای رضایت خداوند، وقت خود را برای آسایش و آرامش هم نوعان خود هزینه کنیم و با شهدای تازه تفحص شده ژاندارمری و شهدای مظلوم مرزبانی شمال غرب کشور عهد و پیمان می بندیم که راه و آرمان آنان را ادامه می دهیم.
سرهنگ مراد مرادی
معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ
دیدگاهتان را بنویسید